یک هفته پس از زلزله ترکیه-سوریه، تلاش های امدادی متوقف شده است

یک هفته پس از زلزله ویرانگری که ترکیه و سوریه را لرزاند، با خانواده‌هایی که زیر برزنت‌ها و پناهگاه‌های مقوایی ازدحام کرده‌اند، کمبود شدید چادر، مسکن و تجهیزات پزشکی تلاش‌های امدادی را با خطر مواجه کرده و بازماندگان را در میان خرابه‌ها و در سرمای شدید با مشکل مواجه کرده است.

به گفته دولت ترکیه، تعداد کشته‌شدگان هر دو کشور روز دوشنبه از مرز 35000 نفر گذشت و بیش از یک میلیون نفر تنها در ترکیه بی‌خانمان شدند. یکی از ضروری ترین نیازها، سرپناهی برای کمک به هزاران نفر بود که خانه هایشان یا ویران شده یا ممکن است ناامن باشد.

در شهرها و شهرهای منطقه زلزله، به نظر می رسید که مردم همه جا شلوغ هستند، به جز داخل ساختمان های ترک خورده و ناپایدار که زمانی در آنجا کار و زندگی می کردند. برج های آپارتمانی بزرگ تاریک و خالی بودند در حالی که چادرها و پناهگاه های موقت پارک ها، پیاده روها و حیاط مساجد را پر کرده بودند.

سازمان ملل روز دوشنبه اعلام کرد، شرایط به اندازه‌ای وخیم بود که بشار اسد، رئیس‌جمهور مستبد سوریه، تصمیم گرفت دو گذرگاه کمک‌رسانی دیگر را از ترکیه به شمال غرب سوریه باز کند، جایی که نیروهای مخالف بر قلمرو کنترل دارند.

این تصمیم که اجازه می‌دهد کمک‌ها به مدت سه ماه از مرز عبور کند، اولین باری بود که آقای. از زمان آغاز جنگ داخلی سوریه در سال 2011، اسد موافقت کرده است که این گذرگاه ها را برای کمک های بشردوستانه باز کند.

کمک ها فقط به مناطق تحت کنترل مخالفان سرازیر شده است و باب الحوا، تنها گذرگاه مرزی مورد تایید سازمان ملل متحد بین ترکیه و سوریه برای انتقال کمک های بین المللی، راه نجاتی برای چنین مناطقی در شمال بوده است.

کمبود غذا، پوشاک، دارو، سرپناه و گرما در سراسر منطقه حاد بود. در یک کمپینگ روبروی یک ساختمان فروریخته در قهرمان مراس، یک شهر ترکیه در نزدیکی مرکز زمین لرزه، یک خانواده تلاش می کرد تا در اطراف آتشی که می تواند بسوزد گرم بماند.

زینب اوماک که با دو فرزند 9 و 14 ساله‌اش روی نیمکت‌های چوبی در نزدیکی دود تند نشسته است، گفت: «نمی‌توانستم به خوردن فکر کنم. من فقط به بچه ها تنقلاتی می دهم که پیدا کنم.»

ام‌اس. اومک و فرزندانش در جریان زلزله با لباس خواب آپارتمان خود را ترک کرده بودند. او با اشاره به انبوهی از لباس‌ها روی پیاده‌رو که بقایای کمک‌هایی که به شهر رسیده بود، گفت: «سعی می‌کنم از آنجا لباس پیدا کنم.

در سراسر خیابان، کارگران به دنبال اجساد در زیر آوار می گشتند، امید آنها برای یافتن بازماندگان مدت ها پس از سقوط ساختمان کمرنگ شده بود. ام‌اس. اومک، 38 ساله، گفت که اقوام زیر آوار دارد: خواهرزاده و برادرزاده شوهرش. او منتظر بود تا امدادگران بستگانشان را زنده یا مرده بیرون بکشند.

آژانس ملی مدیریت اضطراری ترکیه، AFAD، مقدار زیادی چادر – با کمک بیش از 238000 امدادگر – توزیع کرده است، اما مقیاس عظیم فاجعه باعث شده است که بسیاری هنوز سرپناه نداشته باشند.

بسیاری از مردم آوارها را با هم سنگفرش کردند تا آنچه را که می توانستند برپا کنند: یک خانواده، که تعداد آنها حدوداً دوازده نفر بود، پناهگاهی از مقوا و برزنت بر روی یک کامیون تخت با پتوها و تشک های نازک در تخت ها ساختند.

هلال احمر ترکیه، یک گروه بشردوستانه، پس از آنکه رسانه های خبری ترکیه از کمبود مسکن موقت و شرایط بد بهداشتی برای بی خانمان ها خبر دادند، به تولید چادرها برای اسکان مردم سرعت می بخشد.

اگرچه مقامات گهگاه از یک نجات دلخراش – مانند شهردار استانبول – خبر می دادند جشن گرفتن فرار یک زن پس از 175 ساعت زیر آوار – روز دوشنبه تعداد کمتر و کمتری بازمانده پیدا شد. در ترکیه و سوریه، کارگران مرتبط عمدتاً توجه خود را به مردم بدون غذا، دارو و خانه معطوف کردند. در هر دو کشور، آب و هوای بد و جاده های آسیب دیده، جریان کمک ها را کند کرده است.

مارتین گریفیتس، رئیس ارشد کمک های بشردوستانه در سازمان ملل متحد، روز دوشنبه گفت که پنجره نجات مردم از زیر آوار “رو به پایان است” و تمرکز بر تامین خانه، غذا، مدرسه و مراقبت های روانی برای قربانیان است. .

در حالی که کمک‌ها به ترکیه سرازیر می‌شود، به دلیل اختلافات سیاسی پس از سال‌ها جنگ داخلی، به بخش‌هایی از شمال سوریه که تحت کنترل مخالفان است، رسیده است. بسیاری از کمک هایی که به سوریه ارسال شده است، همیشه حاوی فوری ترین تجهیزات مورد نیاز مانند مواد غذایی نبوده است.

مازن علوش، سخنگوی گروه های مخالف تحت حمایت ترکیه در گذرگاه مرزی باب الحوا در سمت سوریه گفت: تنها کمک هایی که در روزهای گذشته تا این لحظه دریافت کرده ایم چادر، تجهیزات، پتو و مواد شوینده و تشک است.

به گزارش خبرگزاری دولتی آنادولو، در حالی که رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه به دلیل واکنش دولتش به زلزله مورد انتقاد قرار گرفت، مقامات ترکیه روز دوشنبه تعداد بیشتری از توسعه دهندگان املاک و سایر افراد مظنون به دست داشتن در ساخت و سازهای نامرغوب که قوانین ساختمانی را نقض می کرد، بازداشت کردند. . کارشناسان گفته اند که ساخت و ساز ضعیف به احتمال زیاد مرگ و میر ناشی از زلزله را تشدید کرده است.

به گزارش آناتولی، یکی از آخرین افرادی که بازداشت شد، ابراهیم مصطفی اونجو اوغلو، پیمانکار یک ساختمان فروریخته در شهر جنوبی غازیانتپ بود. بکیر بوزداغ وزیر دادگستری ترکیه روز یکشنبه گفت که اقدامات قانونی علیه بیش از 130 نفر به دلیل ارتباط ظاهری آنها با ساختمان های فروریخته در جریان است.

به طور جداگانه، پلیس ترکیه در بیانیه ای اعلام کرد روز دوشنبه، مقامات بدون ذکر اتهام، 56 نفر را به اتهام انتشار اطلاعات نادرست درباره زلزله بازداشت و 14 نفر را بازداشت کردند.

این زمین لرزه با قدرت 7.8 ریشتر و پس از آن پس لرزه ای تقریباً به همان شدت، مرگبارترین زمین لرزه ترکیه از سال 1939 تاکنون است. تعداد کشته شدگان در آنجا اکنون بیش از 31600 نفر است. در شمال غرب سوریه، بیش از 3500 نفر جان باختند. بیمارستان ها که فاقد تجهیزات پزشکی کافی هستند، برای مراقبت از تعداد زیادی از افرادی که نیاز به کمک فوری دارند، با مشکل مواجه شده اند.

در سوریه، جایی که زمین لرزه مناطق تحت کنترل دولت و سایر مناطق تحت کنترل نیروهای مخالف تحت حمایت ترکیه را لرزاند، سازمان ملل متحد برای رساندن کمک به خطوط مقدم تلاش کرده است.

طی هفته گذشته، سازمان ملل بیش از 50 کامیون، با موادی از جمله پتو و تجهیزات پزشکی، از ترکیه به سوریه به آن سوی مرز فرستاده است و حداقل شش کامیون دیگر روز دوشنبه ارسال شد.

سازمان ملل گفت که تلاش‌ها برای بازیابی به دلیل کمبود سوخت، ماشین‌آلات و وسایل نقلیه و همچنین پس‌لرزه‌ها که بنا بر گزارش‌ها در شمال غرب سوریه ادامه دارد و مردم را مجبور به ترک خانه‌های خود می‌کند، با مشکل مواجه شده است.

در آدیامان، در جنوب غربی ترکیه، برخی از بازماندگان در حالی که منتظر کمک بودند، دلسوزی کردند. مصطفی دسکان 45 ساله را به یاد آورد که در طول زلزله از دیوار طبقه دوم سقوط کرد و در پیاده رو فرود آمد – تخت او هنوز از سوراخی در دیوار قابل مشاهده بود.

ساختمان بلندتر همسایه روی آن سقوط کرده بود و آسیب زیادی به خانه وارد کرده بود و قسمت پشتی یک پژو مشکی را که در نزدیکی پارک شده بود، از بین برد – هدیه آقای. داسکان اخیراً دخترش را برای تولد 18 سالگی خریده بود.

آقای. داسکان موفق شد همسر و سه فرزندش را بیرون بیاورد و آنها با خانواده های دیگر به خانه ای روستایی نقل مکان کردند. اما هنوز وقت خود را بیرون، در سرما می گذراندند.

او می گوید: «خانه محکمی است، اما بچه های من از رفتن می ترسند، بنابراین بسته به آب و هوا، در حیاط می نشینیم یا در ماشین می خوابیم.

او به محله ویران خود برگشته بود، گفت: “فقط برای اینکه درد همسایه هایم را تقسیم کنم.”

نیک کامینگ-بروس ارائه گزارش از ژنو؛ صفاک تیمور از غازیانتپ، ترکیه؛ سوگند فرناز فصیحی از نیویورک.