فرارو- شبیه سازی ابرهای جدید صفحات تکتونیکی زمین که همیشه در حرکت هستند، نشان می دهد که روزهای اقیانوس آرام به شماره افتاده است. اما خبر خوب این است که این تصادف تا 300 میلیون سال دیگر اتفاق نخواهد افتاد و اگر اقیانوس آرام خوش شانس باشد، حتی ممکن است قبل از نابودی یک میلیاردمین سالگرد تولد خود را جشن بگیرد.
बह रोगल फरारो बह निकल अग रहनामातो، این اقیانوس باستانی محل بسیاری از مناطق فرانش است. مکان هایی که صفحات تکتونیکی با هم برخورد می کنند و بر روی هم سوار می شوند. این مکان‌ها که در اقیانوس آرام به «حلقه آتش» معروف هستند، تقریباً مانند یک حمام برای کف اقیانوس عمل می‌کنند.
هر ساله چند سانتی متر از اقیانوس آرام به زیر صفحات اوراسیا و هند و استرالیا می لغزد و فاصله بین آمریکای شمالی، آسیا و استرالیا را از بین می برد. همه دانشمندان در مورد اینکه ابرگرم بعدی چگونه خواهد بود یا چگونه تشکیل می شود اتفاق نظر ندارند، اما در بسیاری از شبیه سازی ها، اقیانوس آرام محکوم به فنا است.
در حالی که برخی از مطالعات نشان می دهد که اقیانوس اطلس، که امروز در حال گسترش است، ممکن است در آینده شروع به کوچک شدن کند و ابرشهرهایی را ایجاد کند که توسط یک آبراگیایی فوق العاده چرخیده است، محققان دانشگاه می گویند با این نظر موافق نیستند.
آنها استدلال می کنند که جهان در حال حرکت به سمت ابرقاره است که در آن آمریکای شمالی با آسیا برخورد می کند که آسیا نامیده می شود. در مدل های ژئودینامیکی چهار بعدی، به نظر می رسد که قاره نیمکره جنوبی (استرالیا) نقش مهمی در اتصال آنچه از اقیانوس آرام باقی مانده است، ایفا می کند.
شبیه سازی های اخیر توسط محققان استرالیایی بر اساس پارامترهای واقعی صورت و گوشت از گذشته و حال انجام شده است که سپس توسط یک کامپیوتر ابری برای پیش بینی آینده استفاده می شود. چوان هوانگ، زمین شناس و نویسنده اصلی، می گوید: «در طول دو میلیارد سال گذشته، قاره های زمین با یکدیگر برخورد کرده اند و هر 600 میلیون سال یک ابرقاره را تشکیل داده اند که به چرخه ابرقاره معروف است.
با شبیه سازی تکامل صفحات تکتونیکی زمین با استفاده از یک کامپیوتر ابری، توانستیم نشان دهیم که در کمتر از 300 میلیون سال، اقیانوس آرام احتمالا ناپدید می شود و آماسیا را تشکیل می دهد.
به عبارت دیگر، برخلاف شبیه‌سازی‌های قبلی، این شبیه‌سازی جدید نشان می‌دهد که اقیانوس آرام، و نه اقیانوس اطلس یا دریای کارائیب، با تشکیل آماسیا نابود خواهد شد.
ژنگ ژیانگ لی، زمین شناس، می گوید: همانطور که می دانیم، زمین زمانی که شکل آسیا را به خود بگیرد، به شدت متفاوت خواهد بود. پیش‌بینی می‌شود سطح دریا پایین‌تر و فضای داخلی اربرگره وسیع بسیار خشک با دامنه دمایی روزانه بالا باشد. نتایج این مطالعه در نشریه National Science Review منتشر شده است.
