میانمار: ممانعت ارتش از کمک های بشردوستانه می تواند یک جنایت بین المللی باشد

رئیس تیم OHCHR میانمار، جیمز رودهاور، توضیح داد که از زمان کودتای فوریه 2021، حاکمان نظامی این کشور “اقلیم ترس” را القا کرده اند. مردم غیرنظامی را تحت سلطه خود درآوردمحدود کردن دسترسی به کمک ها و استفاده از “همه ابزار” در اختیار آنها برای سرکوب جامعه مدنی.

تاکتیک های وحشیانه

او گفت که تاکتیک های ارتش شامل استفاده از تسلیحات سنگین در مناطق غیرنظامی و حملات هوایی، سوزاندن روستاها، و استفاده از مین های زمینی برای جلوگیری از بازگشت کسانی که مجبور به فرار می شوند، است.

کار دیگری که آنها مرتباً انجام داده‌اند، سوزاندن فروشگاه‌های مواد غذایی، محصولات زراعی و بذرها بوده است. تأسیسات پزشکی را تخریب کرده و کارکنان پزشکی را هدف قرار دهند“

پس از طوفان مرگبار موکا در ماه مه، ارتش محدودیت های بیشتری را برای کمک های بشردوستانه اعمال کرد. رودهاور گفت.

بیش از 17.6 میلیون نفر یا یک سوم کل جمعیت میانمار به کمک نیاز دارند.

راوینا شمداسانی، سخنگوی OHCHR در جلسه توجیهی در ژنو در مورد به روز رسانی جامع حقوق بشر در میانمار، تاکید کرد که مانع تراشی یا انکار عمدی کمک های بشردوستانه ممکن است نقض جدی قوانین بین المللی باشد.

با امدادگران به عنوان مخالف رفتار می شود

” ارتش به گونه ای عمل کرده است که گویی کسانی که کمک می کنند به مخالفان حکومت آنها کمک می کننداو گفت، به جای احترام به نیاز آنها برای حفاظت و تسهیل دسترسی و کمک آنها به غیرنظامیان در زمان بحران.”

او به استراتژی “چهار بریدگی” ارتش اشاره کرد که در این گزارش آمده است “برای کشتن و زخمی کردن هزاران غیرنظامی در حالی که از بین بردن کالاها و زیرساخت های لازم برای بقا، از جمله غذا، سرپناه، و مراکز پزشکی”.

یک تخمین 1.5 میلیون نفر در داخل کشور آواره شده اندو حدود 60000 ساختمان غیرنظامی گزارش شده است سوخته یا از بین رفته است، او گفت.

بین سرنگونی دولت غیرنظامی تا آوریل 2023، منابع معتبر تأیید کرده اند که حداقل 3452 نفر جان باختند به دست ارتش و نیروهای وابسته به آن، و 21807 نفر دستگیر شده بودند.

به طرز چشمگیری بدتر

«قابل توجه، گزارش ما می‌گوید که وضعیت امنیتی برای کارگران بشردوستانه پس از کودتا به‌طور چشمگیری بدتر شده است. ارائه دهندگان کمک به طور مداوم در معرض خطر دستگیری، آزار و اذیت یا سایر بدرفتاری ها یا حتی مرگ قرار دارند. شمداسانی افزود.

«در چارچوب درگیری‌های مسلحانه، مانع تراشی عمدی یا رد کمک‌های بشردوستانه ممکن است بیشتر جنایات جنگی باشد او هشدار داد، مانند قتل عمدی، شکنجه و سایر رفتارهای تحقیرآمیز، گرسنگی و مجازات دسته جمعی.

او ادامه داد: انکار عمدی نیز می تواند جنایت علیه بشریت باشد، مانند قتل، کشتار، شکنجه و سایر اعمال غیرانسانی، یا آزار و شکنجه، زمانی که در چارچوب یک حمله گسترده یا سیستماتیک علیه جمعیت غیرنظامی“