BAAN TA KLANG، تایلند – لاکی مشغول خوردن علف های تازه بریده شده بود که متوجه شد که یک توریست در حال برگزاری یک غذای خاص بود. لقمه سبزی بعدی اش را انداخت و تنه اش را دراز کرد و موز را خواست.
برای اولین بار در نه سال، لاکی، 32 ساله، به روستای زادگاهش در استان سورین در شرق تایلند بازگشت، جایی که گردشگران بسیار کمیاب تر از جزیره تفریحی که او در آن کار می کرد، بود.
آون سالنگام، سرپرست لاکی، گفت: «او بیشتر از همه موز، همچنین نیشکر یا هندوانه را دوست دارد. فیل بسیار ترسناک او ممکن است تقریباً چهار تن وزن داشته باشد و تقریباً 10 فوت قد داشته باشد، اما آقای اطمینان گفت: “او یک عزیز است.” آون
لاکی به همراه خواهر ناتنی‌اش، کائومانی، گردشگران را در پارک فیل‌ها در جزیره پوکت در بخش جنوبی کشور حمل می‌کرد. اما مانند هزاران پوست دیگر در سراسر تایلند – و تنها 200 در استان سورین – زمانی که بیماری همه گیر صنعت توریستی کشور را که هنوز به طور کامل بهبود نیافته است، ویران کرد، مجبور شدند با صاحبان خود به خانه برگردند.
بازدیدکنندگان از دهکده کوچک Baan Ta Klang، با شاید 100 خانه، بلافاصله با یک منظره حیرت انگیز و حتی ناراحت کننده مواجه می شوند: تقریباً در هر خانه یک یا چند فیل در بیرون زنجیر شده است.
در جاده‌های مجاور، دیدن پاکیدرم‌هایی که همراه با ماهوت‌هایشان در گردن کلفت‌شان نشسته‌اند، در حالی که وسایل نقلیه با دقت در اطراف آنها حرکت می‌کنند، غیرمعمول نیست.
سازمان های دولتی تخمین می زنند که تایلند 3800 فیل اسیر و حدود 3600 فیل در طبیعت دارد. برخلاف سایر کشورهایی که جمعیت قابل توجهی در اسارت دارند، کشورهای تایلند تقریباً همگی مالکیت خصوصی دارند و حیوانات و فرزندان آنها در طول نسل‌ها منتقل می‌شوند.
Kaennapa Suksri دارای شش فیل است که سه تای آنها از یک مادرسالار 67 ساله به ارث برده است. در بیشتر 20 سال گذشته، خانم. کائناپا و شریک زندگی اش در استراحتگاه ساحلی پاتایا کار می کردند و به گردشگران فیل سواری می دادند.
زمانی که گردشگران دیگر حضور نداشتند، این زوج سعی کردند در پاتایا بمانند، به این امید که بیماری همه گیر فقط یک اختلال کوتاه ایجاد کند. اما پس انداز آنها در عرض یک سال از بین رفت و آنها مجبور شدند به خانه خود در Baan Ta Klang برگردند که دارای پارک توریستی خود به نام دنیای فیل است که با یک مرکز تحقیقاتی ادغام شده است.
خانم: “مراقبت از شش فیل ارزان نیست.” کائناپا گفت. اما جستجوی مالک جدید دور از ذهن بود. من هرگز به فروش آنها فکر نمی کنم زیرا نمی دانم مالک جدید چقدر از آنها مراقبت می کند. ما فقط باید راه هایی برای کسب درآمد برای تغذیه آنها پیدا کنیم.»
خانواده های فیل دار در Baan Ta Klang – برخی حیوانات خود را به طور دائم در اینجا نگهداری می کنند تا در پارک محلی کار کنند یا به عنوان حیوان خانگی کار کنند – می دانند که بسیاری از مردم زنجیر کردن فیل ها را ظالمانه می دانند. اما صاحبان می گویند که حیوانات آنها جزئی از خانواده به حساب می آیند و سلامتی آنها برای آنها از اهمیت بالایی برخوردار است، به هر قیمتی که باشد.
او گفت: “آن مردم جهان زیبا ما را متهم کردند که فیل های خود را دوست نداریم و آنها را با حمل گردشگران یا استفاده از قلاب و زنجیر کردن آنها شکنجه می دهیم.” آون، لاکی بیشتر چمن را با چنگال تکان می دهد. «آنها باید بفهمند که اگر فیل‌ها آزادانه در اطراف پرسه بزنند، مزرعه یا ملک همسایه‌ها را نابود می‌کنند. بدتر از آن، آنها ممکن است کود بخورند، به این فکر کنند که آن غذا است.
بیشتر در مورد همه گیری ویروس کرونا
فیل ها زیاد غذا می خورند. یک فرد بالغ باید حداقل یک دهم وزن خود را در هر روز مصرف کند و برخی از صاحبان آن برای جمع آوری پول برای غذای خود به شبکه های اجتماعی روی آورده اند.
مالکان برای کمک به غذا دادن به فیل ها درخواست کمک های مالی می کنند، زیرا آنها در حال پخش زنده غذا خوردن، حمام کردن و بازی آنها هستند. لاکی عاشق بازی با لاستیک ها است و بچه فیل ها که معمولاً در قلم هایشان زنجیر نمی شوند، با سگ های ولگرد دهکده توپ می زنند یا قاطی می کنند. برخی از فیل ها باشگاه های هواداران آنلاین اختصاص داده اند.
در آخر هفته ها که گردشگران بیشتری از این روستا دیدن می کنند، صاحبان آن ها سبدهایی از موز و نیشکر را در جلوی خانه های خود برای گردشگران برای خرید و غذا دادن به فیل ها به نمایش می گذارند.
در حالی که فیل ها هوس طعم های شیرین دارند و صاحبان آنها به درآمد نیاز دارند، یک رژیم غذایی سالم عمدتاً از انواع مختلف برگ و علف تشکیل شده است.
Nuttapon Bangkaew، دامپزشک در پروژه پادشاهی فیل ها، پناهگاهی در استان که هدف آن حفاظت و بهبود رفاه حیوانات است، می گوید: «ما متوجه می شویم که آنها مشکلات گوارشی دارند. به همان اندازه که می‌خواهیم فیل‌ها علف را در رژیم غذایی خود داشته باشند، باید درک کنیم که مالک هیچ منبعی جز بسته به میوه‌هایی که می‌فروشند ندارد.»
به گفته دپارتمان توسعه دام تایلند که بر فیل های اسیر نظارت می کند، در دو سال گذشته، دولت تقریباً 400 تن علف به دوجین استان برای کمک به تغذیه فیل های بازگشته فرستاده است.
Somchuan Ratanamungklanon، مدیر کل این دپارتمان، گفت: «ما همچنین بذرهایی را در اختیار روستاییان قرار دادیم تا به تنهایی علف را پرورش دهند.
برای صاحبان، آینده کمی روشن است. با شروع ورود بازدیدکنندگان بین‌المللی به تعداد بیشتری – دولت انتظار دارد امسال 28 میلیون گردشگر خارجی در مقایسه با کمتر از 500000 گردشگر خارجی در سال 2021 و 40 میلیون در سال 2019 داشته باشد – برخی از آنها به مقاصد گردشگری بازگردانده می‌شوند.
Aphiwat Chongchaingam در حال آماده شدن برای سفر با چهار پوست خود به پارک فیل در پاتایا بود که در آن کار می کردند. این سفر با کامیون 12 ساعت طول می کشد و تقریباً 2000 دلار هزینه دارد که او باید از اقوام قرض می گرفت.
او می گوید: «خانه بودن خوب است، اما حدود دو سال است که بیکار بوده ایم و همه چیز آسان نبود. آفیوات گفت. “من برای همه ما هیجان زده هستم.”
وی ادامه داد: حتی اگر تعداد گردشگران مانند گذشته نباشد، حداقل شرایط بهتری برای همه ما فراهم می‌شود که غذای فیل‌ها ارزان‌تر است و دوباره به امرار معاش می‌رسیم.
در حالی که آقای آفیوات مطمئن بود که فیل هایش هیجان او را به اشتراک می گذارند، فعالان حقوق حیوانات موافق نیستند. آنها می خواهند ببینند که گردشگری فیل به پایان رسیده است.
قبل از همه‌گیری، بحث‌های داغی در تایلند در مورد اینکه چگونه یا می‌توان تعادلی بین بهترین چیز برای حیوانات بسیار باهوش و افرادی که برای امرار معاش به آنها وابسته بودند ایجاد کرد وجود داشت.
توقف گردشگری ناشی از بیماری همه گیر به مقامات فرصت داد تا درباره رویکرد فیل های اسیر تجدید نظر کنند و هم حیوانات و هم صاحبان آن به تعدادی از تغییرات باز خواهند گشت.
آقای کووید گفت: «کووید دکمه تنظیم مجدد عملیات گردشگری فیل تایلند بود. سومچوان، مقام دولتی، که گفت این کشور آنچه را که او معتقد است دستورالعمل های پیشرو در جهان برای مدیریت رفاه حیوانات است، ایجاد کرده است.
او می گوید: «اردوگاه های فیل ها باید استانداردهای ما را برآورده کنند و اعتبار بگیرند. سومچوان گفت. فیل‌های تایلندی قوانین و مقررات زیادی برای محافظت از آنها دارند و متخلفان تحت پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت.»
معبد بودایی محلی در Baan Ta Klang به روستاییان اجازه می‌دهد فیل‌های خود را در محوطه خود ببندند، معبدی که گورستان فیل‌ها نیز دارد.
راهب معبد که در اطراف فیل ها بزرگ شد، گفت که ترجیح می دهد فیل ها در زیستگاه طبیعی خود در سورین بمانند. اما او افزود که اهمیت اقتصادی آنها را برای روستاییان درک می کند و می گوید که می توان بین رعایت حقوق فیل ها و حساب کردن روی آنها برای امرار معاش تعادل ایجاد کرد.
«آیا سرکار گذاشتن آنها گناه است؟ نه، “فراکرو ساموهان پانیاتارو، رهبر معبد، وات پا آر جیانگ، گفت. او در مورد فیل ها و صاحبان آنها گفت: “آنها به یکدیگر نیاز دارند و به یکدیگر وابسته بوده اند.”
راهب گفت: آنچه که بسیار مهم بود، درک کلمه “به اندازه کافی” است. برای اینکه مدام بخواهید بیشتر به دست آورید. زیرا فیل ها نیز احساساتی دارند و می توانند شادی، غم و اندوه، احساس سلامتی یا بیماری مانند ما داشته باشند. ما باید از آنها مراقبت کنیم و هرگز آنها را زیاد کار نکنیم. خودمان را به جای آنها بگذاریم.»
