ال گور و پایان سیاست آب و هوا

او همچنین به شانس منحصر به فرد خود در کتاب های تاریخ اشاره نکرد، که او را با مهربانی بیش از آنچه که شایسته است رها می کند، زیرا علم اکنون تصویری کمتر بد از آینده آب و هوای ما ترسیم می کند.

مطبوعات آب و هوا، در میان ودویل آلپاین او، با سقوط غیرقابل انتقادی در مقابل یک مطالعه جدید «هاروارد» که ظاهراً فاش می‌کرد که اکسون 40 سال پیش گرمایش امروز را با دقت «نفس‌گیر»، «حیرت‌انگیز»، «حیرت‌انگیز» پیش‌بینی کرده بود، این موضوع را ثابت کرد.

این صفت ها در خود مطالعه، که صرفاً تمایلی است و توسط فعالان صندوق خانواده راکفلر حمایت می شود، وجود ندارد. اما زمان بندی احتمالاً تصادفی نبوده است.

در واقع، نتایج اکسون با نتایج سایر دانشمندان یکسان بود زیرا با آنها همکاری می کرد. طبق یک گزارش، یافته‌های آن «پشت درهای بسته» پنهان نشدند. آنها در مجلات معتبر منتشر شدند. مطالعه «هاروارد» برای رسیدن به نتیجه دلخواه خود، به تحقیقات بیرونی اکسون که دانشمندان آن صرفاً «گزارش کرده‌اند» نسبت داده شد.

این بازخوانی بر اساس بزرگترین موفقیت قبلی راکفلر است که در سال 2016 به روزنامه‌نگاران پول می‌دهد تا تلاش‌های علمی چند دهه‌ای اکسون را به رخ بکشند. اکسون متهم به «تاکید بر عدم قطعیت» شد، در حالی که عدم قطعیت خروجی علمی حیاتی بود. مهم نیست که اکسون چه گفته است، در آن زمان که قابل فروش به سیاست گذاران نبود، تریلیون ها ناشناخته هزینه کرد تا دمای آینده را شاید تا 4.5 درجه سانتیگراد، شاید 1.5 درجه کاهش دهد. با این حال، این بهترین راهنمایی بود که علم می توانست برای چهار دهه ارائه دهد.

راکفلر ترجیح می دهد بر 30 میلیون دلاری که اکسون زمانی برای اندیشکده های مشکوک به آب و هوا خرج کرده بود تاکید کند. این پول، نه عدم قطعیت علمی یا تمایل بشر به انرژی ارزان، عدم موفقیت در کاهش معنی دار CO2 را توضیح می دهد. همش تقصیر اکسونه

بسیار خوب، مطالعاتی مانند این که توسط راکفلر حمایت می شود و توسط تحریک کنندگان در بخش تاریخ هاروارد و موسسه پوتسدام آلمان ارائه می شود برای سوء استفاده از سطحی بودن رسانه وجود دارد. آنها در غیر این صورت وجود نداشتند.

مغالطه آینده نگری فراوان است. مدل‌سازان آب و هوا، اگر پیش‌بینی‌هایشان محقق شود، نمی‌توانند بدانند که به دلایل درست درست بوده یا دلایل نادرست. این مطالعه همچنین به طور خطرناکی سیب و پرتقال را به دلیل تفاوت بین تعادل تعادل و حساسیت آب و هوای گذرا به اشتباه می‌آورد. نکته مهمتر، در اینجا هیچ چیز نمی تواند پول بشردوستانه راکفلر را در زمانی که نیازهای واقعی برآورده نشده است، در هجوم گرتا تونبرگ ریخته شود.

بیخیال. پس از 40 سال، یک هیئت معتبر سازمان ملل متحد، که زمانی آقای. جایزه نوبل گور، پیشرفت واقعی در معمای عدم قطعیت داشته است، نه تنها دامنه اجماع نتایج احتمالی آب و هوا را محدود می کند، بلکه مهمتر از آن خطر تخمینی گرم شدن بدترین حالت را کاهش می دهد.

این نتیجه از ششمین گزارش ارزیابی موردانتظار آن در سال‌های 2021-2022 توسط همان مطبوعاتی که نفرت پراکنی اکسون راکفلر را می بلعد گزارش نشده است. به طور قابل توجهی این احتمال را افزایش می دهد که جامعه بشری تغییرات مورد انتظار را به راحتی تحمل کند. به نوبه خود، همانطور که اخیراً اشاره کردم، دانشمندان توانسته‌اند در صورت تحقق این خطرات پرت، به طور مفیدی بر روی خطرات پرت و راه‌حل‌های مهندسی زمین تمرکز کنند.

هورا. این پیشرفت است. در این میان، با تشکر از راکفلر، آقای. گور و دیگران، ما به گزینه سیاست C رسیدیم – X تریلیون خرج کنید تا تأثیری بر آب و هوا نداشته باشید. تمرکز وسواس گونه ما بر یارانه انرژی سبز بسیاری از مؤلفه ها را خشنود می کند، اما به طور کلی مشوق مصرف انرژی بیشتر است. به هر حال، اگر قیمت مناسب باشد، اشتهای انسان برای انرژی نامحدود است. در همین حال، استفاده نشده و حتی تحقیر شده توسط چپ تنها ابزاری است که احتمالاً مسیر انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش می دهد، مالیات کربن.

اوه خوب سیاست آب و هوا عملاً به پایان رسیده است و این احتمالاً خوب است. ماشین انرژی مطمئناً فن آوری های جدید از جمله انرژی های تجدید پذیر را در خود جای خواهد داد. به هر حال تغییر عمده ای در انتشار گازهای گلخانه ای از مسیری که آنها می خواستند وجود نداشته باشد.

آقای. گور به اقدام پیامبر خشمگین خود ادامه خواهد داد. سیاست به دامن زدن به تقلای مقدس گوشت خوک ادامه خواهد داد. پرس آب و هوا هر چیزی را که به راهش پرتاب می شود روی بینی خود متعادل می کند. و بشریت با آب و هوای خود سازگار خواهد شد، که بهترین حدس فعلی می گوید که احتمالاً در قرن آینده 1 تا 2 درجه سانتیگراد گرمتر خواهد بود.