رای گیری در حال انجام است هفتاد و چهارمین دوره پرایم تایم امیو این هفته با چند نامزد بازیگری صحبت می کنیم. جوایز در سپتامبر اهدا خواهد شد. 12 ده NBC.
پس از ماهها پرش از یک عکس به عکس دیگر، بالاخره کیتلین دیور مدتی از کار افتاد. او در اوایل ماه جاری در خانهاش در لسآنجلس، گفت: «من بهتازگی از یک سفر کمپینگ با خانوادهام برگشتم. “احساس ماجراجویی داشتم، بنابراین تصمیم گرفتم روی صندلی بیرون بخوابم.”
چشمانش را بست و به عقب خم شد و وضعیت خوابش را دوباره به نمایش گذاشت، قبل از اینکه چشمانش را باز کند و کمی بخندد. او گفت: “این جالب ترین بود.” من سه ستاره در حال تیراندازی را دیدم.
دیور به تازگی پس از پایان فیلم «هیچکس تو را نجات نخواهد داد»، یک فیلم اکشن و هیجان انگیز به نویسندگی و کارگردانی برایان دافیلد، به خانه بازگشته بود. او توضیح داد: «من تنها بازیگر بودم. “این کاملا با هر کاری که تا به حال انجام داده ام متفاوت بود.”
این یه چیزی میگه دیور در سن ۲۵ سالگی فهرست بلندبالایی از نقشهای مهم در تلویزیون و سینما را جمعآوری کرده است، از جمله یکی از نقشهای مهم در سریال FX “Justified” زمانی که تنها ۱۲ سال داشت.
اکنون او برای بازی در نقش بتسی مالوم، زن جوانی که معتاد به مواد افیونی است، در مینی سریال Hulu “Dopesick” به رهبری مایکل کیتون و ساخته دنی استرانگ، برای اولین بار امی خود را انتخاب کرده است. داستان “دوپسیک” که عمدتاً در یک شهر معدنی خیالی در روستایی ویرجینیا می گذرد، آغاز بحران ملی مواد افیونی و تحقیقات متعاقب آن در مورد Purdue Pharma را به تصویر می کشد، که معرفی تهاجمی و گمراه کننده داروی OxyContin به عنوان شروع اپیدمی تلقی می شود.
این سریال به طور گسترده ای مورد تحسین قرار گرفته است و 14 جایزه امی دریافت کرده است که یکی از آنها برای بهترین سریال محدود یا گلچین است. دیور در خانه بود و با لباس خوابش قهوه مینوشید که از نامزدی خود مطلع شد. خواهر دیور که میدانست اعلام این خبر قریبالوقوع است، وبسایت آکادمی تلویزیون را باز کرده بود.
دیور با یادآوری آن لحظه خندید: «عکس من را آنجا دیدیم و فریاد زدیم «چی؟!»
آنها برای خود لیوان شامپاین ریختند: “ساعت هشت صبح یک تشویق انجام دادیم.”
همانطور که صحبت می کردیم، دوور گهگاه تارهای موهای قهوه ای موج دارش را می کشید. در مکالمه، او به راحتی می خندد، و چهره اش بسیار رسا است، چشمانش گشاد می شود، سپس باریک می شود، همانطور که او یک سوال را تجزیه می کند. شکوفایی ژست های دراماتیک پاسخ های او را متحرک کرد.
دیور که در فینیکس به دنیا آمد، پس از اینکه پدرش که قبلاً مربی اسکیت با مادر دوور بود، پذیرفت نقش صداپیشگی دایناسور بنفش بارنی را پذیرفت و خانوادهاش به دالاس نقل مکان کردند. دیور در اوایل به بازیگری علاقه پیدا کرد و در سن 9 سالگی وارد یک استودیوی بازیگری در دالاس شد. یک نماینده استعداد به زودی پس از مشاهده بازیگری او در یک ویترین با او قرارداد امضا کرد. خانواده دیور در سال 2007 به لس آنجلس نقل مکان کردند تا به او کمک کنند بازیگری را دنبال کند.
اطلاعات بیشتر در مورد هفتاد و چهارمین دوره جوایز امی
دوره 2022 جوایز امی، که برتری در تلویزیون را جشن می گیرد، در سپتامبر برگزار می شود. 12 در لس آنجلس.
در سال 2019، او با Beanie Feldstein در «Booksmart»، فیلم تحسینشده اولیویا وایلد در دوران بلوغ، صفحه نمایش را به اشتراک گذاشت و در مینیسریال برنده جایزه «Unbelievable» به همراه تونی کولت و مریت وور بازی کرد – نقشی که باعث شد. نامزدی گلدن گلوب.
با «دوپسیک»، دیور این فرصت را داشت تا طیف دراماتیک کامل خود را پیشزمینه کند. در ابتدای سریال، بتسی سخت کوش و با چشمانی روشن با چهره ای مانند ماه، رنگ پریده و نورانی است و دیور او را با مراقبی هوشمندانه آغشته می کند. اواسط دهه 1990 است، و بتسی عاشق زن دیگری است که در معدن کار می کند، اما تلاش های او برای نزدیک شدن به پدر و مادرش به نوبه خود با سکوت و محکومیت مواجه می شود. (مار وینینگهام، که به عنوان مادر ناامید و مصمم بتسی کاملا متقاعد کننده بود، نیز نامزدی دریافت کرد.)
پس از یک حادثه معدنی که بتسی را با کمرش به شدت مجروح میکند، او با دکترش، ساموئل فینیکس (یک آمالگام خیالی) با بازی کیتون تماس میگیرد. فینیکس، مانند بسیاری از پزشکان واقعی از آن زمان، گمراه شده است که می تواند بدون خطر اعتیاد OxyContin را تجویز کند. هم بیمار و هم پزشک معتاد می شوند و زندگی آنها به سرعت از کنترل خارج می شود. (پردو بعداً به جرم “نامگذاری نادرست” داروی قدرتمند خود OxyContin برای اینکه کمتر اعتیادآور به نظر برسد، اعتراف کرد.)
تا به امروز، این اپیدمی میلیون ها نفر را معتاد کرده و بیش از 500000 نفر را در سراسر کشور کشته است. به این ترتیب، دیور با نهایت حساسیت به نقش نزدیک شد.
دوور گفت: «از آنجایی که بتسی نماینده بسیاری از افرادی است که تحت تأثیر این بحران قرار گرفتند، من احساس مسئولیت شدیدی کردم. سریالهای تلویزیونی به ندرت به ترتیب زمانی فیلمبرداری میکنند، بنابراین او حتی صفحهگستردهای برای پیگیری انصرافهای بتسی در طول فصل ایجاد کرد «و اینکه او از نظر احساسی در هر صحنه کجا بود».
او افزود: «من فشار زیادی به خودم وارد کردم تا آن نقش را به درستی انجام دهم. مکثی کرد و فکر کرد و گونه اش را به کف دستش خم کرد. میخواستم مطمئن شوم که تا آنجا که ممکن است واقعبین هستم و تا آنجا که میتوانم صادق باشم.»
دوور گفت که این سریال “جایگاه ویژه ای” در قلب او داشت، تا حدی به این دلیل که بسیاری از اعضای خدمه بومی بودند. بیشتر برنامه در شهرهای اطراف ویرجینیا، محل اولیه بحران مواد افیونی، فیلمبرداری شد، و غیرمعمول نبود که مردم به Dever نزدیک شوند و راههایی را که بحران بر زندگیشان تأثیر گذاشته بود، به اشتراک بگذارند.
او گفت: «این یک یادآوری دائمی بود که چرا ما چنین کاری را انجام میدهیم، و یادآوری این بود که من میخواهم به دنبال این نوع نقشها باشم».
دیور به سرعت متوجه شد که به تنهایی برای این قسمت آماده نشده است. او هم به اطرافیانش تکیه داد.
او به آهستگی گفت: “کسی بود که در صحنه فیلمبرداری با او آشنا شدم و نقش بزرگی در سفر من داشت و این شخصیت را زنده کرد.” آنها با هم دوست شدند و دیور از پرسیدن سؤالات خاص در مورد تجربه اعتیاد احساس راحتی کرد.
“دوستم به من اجازه داد تا بفهمم که چگونه در سطح احساسی بر کسی تأثیر می گذارد.” مکثی کرد و بعد سرش را تکان داد. اعتیاد سیاه و سفید نیست و تأثیرات متفاوتی روی افراد می گذارد.»
وقتی از روی کاناپه نشسته بود، دیور به جلو خم شد وقتی از کار آینده پرسیدم. او گفت: من یک فیلم جدید با کارن مین دارم. “کارن فوق العاده است.” مین فیلم 2019 «بله، خدا، بله» را نوشت و کارگردانی کرد و نویسنده فیلم «کودک آشکار» با بازی جنی اسلیت بود. (دور در بازگویی «رومئو و ژولیت» نقش روزالین، معشوقه ی رومئو را بازی خواهد کرد.)
او در حالی که بینیاش را به هم میریزد و لبخند میزند، گفت: «من برای اولین بار برای رفتن به امی هیجانزده هستم!»
دوور گفت که او برای بازی در طیفی از ژانرها، از کمدی های تند تا درام های دلخراش، خوش شانس است. در حالی که “Booksmart” به دوور این فرصت را داده بود که طنز سریع خود را به نمایش بگذارد، پروژه هایی مانند “Dopesick” او را به چالش کشیدند تا داستان زندگی شخصیت خود را در هر صحنه حفظ کند. او گفت که نقش های دراماتیک او نقش های عاشقانه اش را نشان می دهد و بالعکس.
او گفت: “هر بار، من این شانس را دارم که خودم را در معرض چیز جدیدی قرار دهم.” و من همیشه در مورد خودم بیشتر یاد میگیرم و بخش متفاوتی از مغزم را کار میکنم.»
من پیشنهاد دادم که هر نقش پایه شما را گسترش می دهد. سرش را تکان داد. “این یک قطعه ساختمانی برای چیز بعدی است.”