هزاران نهنگ عظیم الجثه جنوب راست هر سال به آب های آرام شبه جزیره والدس در سواحل آرژانتین سفر می کنند تا زاد و ولد کنند. سیتاس ها، که طول آنها به 56 فوت می رسد، به ویژه با گوساله هایشان، دیدنی هستند. اما اگر برای دیدن آنها جرأت کنید، ممکن است گاهی متوجه شوید که معده تان به دلیلی می چرخد که ربطی به بیماری دریا ندارد.
در 50 سال گذشته، مرغان دریایی شبه جزیره والدس بی‌رحمانه به هر نهنگ سمت راست جنوبی که جرأت کند برای نفس کشیدن به سطح آب شنا کند، نوک می‌زند. پرندگان بر روی پوست فرو می‌روند و تار از پشت نهنگ‌ها جدا می‌شود. بر اساس مطالعه ای که چهارشنبه در مجله Biology Letters منتشر شد، طی چند دهه گذشته، این مشکل تشدید شده است و اکنون آنقدر شدید است که باعث مرگ زودرس گوساله های نهنگ راست جنوبی شده است.
در حالی که گوساله های کلپ و سایر پرندگان دریایی شناخته شده اند که گهگاه گوشت (و حتی کره چشم) پستانداران دریایی را دزد می کنند، این مطالعه نشان داد که تعداد گوساله های نهنگ راست جنوبی که قبل از اولین تولدشان می میرند در دهه های اخیر افزایش یافته است، همچنین فراوانی و شدت آن نیز افزایش یافته است. از زخم هایی که مرغان بر آنها وارد می کنند.
ماکارنا آگرلو، بوم شناس دریایی در دانشگاه فدرال سانتا کاتارینا در برزیل و نویسنده این مطالعه گفت: دیدن این واقعاً غم انگیز است.
اگرچه نهنگ‌های راست جنوب و مرغ‌های دریایی کلپ مدت‌ها در کنار یکدیگر زندگی می‌کردند، اما رابطه آنها در دهه 1970 چرخش عجیبی پیدا کرد. تا آن زمان، به نظر می‌رسید که پرندگان از ورقه‌های پوستی که نهنگ‌ها مرتباً به طور طبیعی می‌ریزند راضی بودند. به نوعی پرندگان متوجه شدند که می توانند با رفتن مستقیم به منبع، لقمه های رضایت بخشی بیشتری دریافت کنند. و از آن زمان، پرندگان این دانش را از نسلی به نسل دیگر منتقل می کنند.
ماریانو سیرونی، مدیر علمی Instituto de Conservación de Ballenas در آرژانتین و یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: “حملات بسیار دردناک هستند و باعث ضایعات بزرگ و عمیق، به ویژه در پشت گوساله های جوان می شوند.” او گفت در حالی که برخی از نوک ها کوچک هستند، “در شدیدترین موارد، بزرگترین زخم ها می توانند بخش بزرگی از پشت گوساله ها را بپوشانند و می توانند یک متر طول یا حتی بزرگتر باشند.”
در ابتدا، مرغان دریایی هم به گوساله‌ها و هم به بزرگسالان حمله می‌کردند، اما با گذشت زمان، مرغ‌های بالغ نحوه ورود به هوا را تغییر دادند و پشت خود را قوس دادند تا فقط سرشان از آب خارج شود. نهنگ های جوان قادر به انجام این کار نیستند.
حملات مداوم مرغ دریایی کلپ نه تنها باعث می شود که گوساله های نهنگ راست جنوبی آسیب های دردناکی را تحمل کنند، بلکه در توانایی آنها برای استراحت و پرستاری نیز اختلال ایجاد می کند. این، همراه با سایر عوامل استرس زا، باعث مرگ زودرس نهنگ های راست جنوب می شود.
پس از تجزیه و تحلیل هزاران مشاهده مستند و عکس های هوایی جمع آوری شده از سال 1970 تا 2017، محققان دریافتند که تعداد جراحات نهنگ های جوان راست جنوب در شبه جزیره والدس در دو دهه گذشته حدود ده برابر شده است. در همان دوره زمانی، آنها کاهش بقای گوساله را با صدمات شدید ناشی از پرندگان مرتبط دانستند.
متیو لزلی، زیست شناس حفاظت از سازمان زمین شناسی ایالات متحده که در این مطالعه شرکت نداشت، می گوید: «این واقعیت که آزار و اذیت مرغ دریایی باعث تأثیرات سطح جمعیت بر این نهنگ ها می شود، بسیار تعجب آور است.
زمانی که نهنگ راست جنوبی در آستانه انقراض بود، از زمانی که شکارش در سال 1935 ممنوع شد، بهبود یافت. با این حال، همانطور که تقریباً در مورد همه نهنگ‌های امروزی صدق می‌کند، این بازیابی به دلیل کاهش منابع غذایی، درهم‌تنیدگی منظم در وسایل ماهیگیری و برخورد کشتی‌ها در خطر است. . .
دکتر دکتر “برای این نهنگ ها مرگ با 1000 بریدگی است.” لزلی گفت: “و این مرغان دریایی یک برش دیگر اضافه می کنند.”
دانشمندان پشت این مطالعه استدلال می کنند که انسان ها تا حدی در وضعیت اسفبار نهنگ های پاتاگونیا مقصر هستند و به محل های دفن زباله با مدیریت ضعیف و زباله های ایجاد شده توسط ناوگان ماهیگیری اشاره می کنند که جمعیت مرغ دریایی کلپ را افزایش می دهد.
“با ارائه شواهد علمی مبنی بر تاثیر حملات مرغ دریایی بر زنده ماندن نهنگ ها، امیدواریم مردم بتوانند نگرش خود را تغییر دهند و در بهبود مدیریت زباله مشارکت بیشتری داشته باشند.” سیرونی گفت.
